Kaç zamandır yazmıyorum. Yazmak istiyorum aslında. Ama ya yazacak bir şey bulamıyorum ya da aklıma gelen şeyleri yazıya dökemiyorum. Yaz-sil yaz-sil sıktı bir noktadan sonra. Bu sefer silmek yok.
Kaç zamandır yazmak istiyorum futbol hakkında. Son haftalarda olanlar, şiddet, nefret, küfür, ölüm... Futbol bu değil aslında diye anlatmak istiyorum derdimi ama her gün her gün neresinden tutsam elimde kalıyordu.
Bir kaç gün önce, Atletico Madrid Kral kupasını aldı. Real Madrid'i yendiler. Madrid şehrinin "güçsüz" takımı, kral'ın zengin takımını, kral'ın kupasında devirdi. Yukarıda izlediğiniz 22 saniyelik spot işte o gününün sabahından. Sonunda pazartesi, diyor.
Sahi en son ne zaman böyle beklediniz bir sabahı? Alarm çalmadan önce kalkıp, en güzel, en özel kıyafetinizi giyinip, yatağın başında alarm çalsa da güne başlasam diyerek, suratınızda tarifi mümkün olmayan bir sırıtışla, alarmın başında en son ne zaman oturdunuz? "Futbolun nesini seviyorsun?" Sorusu 22 saniyede bir çocuk ve bir çalar saatle bu kadar güzel ve bu kadar kolay anlatılamaz gibi geliyor insana. Ancak hepimizin büyürken, futbolu sevgi değil de nefret üzerine kurarken, Galatasaray'ı, Fenerbahçe'yi sevdiğimiz için değilde, ötekilerden nefret ettiğimiz için kazanmayı sevmeye başladığımız zaman unuttuğu bir gerçek işte o reklamdaki. Futbol çok güzel ve basit bir oyundur.
Futbolu oynamak, seyretmek, gol atınca sevinip, gol yeyince üzülmek basittir. Futbolu neden bu kadar çok sevdiğimiz basittir.
Futbol ölüm kalım meselesi değildir, bundan çok daha önemlidir demiş zamanında Bill Shankly.
Futbol 10 yaşında bir çocuğun formasını baş ucuna koyarak yatağında uyumadan sabah okula gitmeyi beklemesidir. Bunu ne ölümle ne kalımla anlatabilirsiniz bu her ikisinden de çok daha önemlidir.
Videoyu izlediğim günden beri yazmak isteyip de yazamadığım bu yazıyı yazmama bir anlamda ön ayak olan, futbol neden sevdiğimiz sorusunun cevabını bambaşka bir yoldan veren fotoğrafı da yeri gelmişken paylaşmak istiyorum. Salih Uçan, Fenerbahçe'nin genç yeteneği. Yeteneğini biliyorduk, insanlığını da gösterdi sağ olsun. Rusya Türkiye U20 maçında, sakatlanan arkadaşını sırtlamış götürüyor...
Kaç zamandır yazmak istiyorum futbol hakkında. Son haftalarda olanlar, şiddet, nefret, küfür, ölüm... Futbol bu değil aslında diye anlatmak istiyorum derdimi ama her gün her gün neresinden tutsam elimde kalıyordu.
Futbolu oynamak, seyretmek, gol atınca sevinip, gol yeyince üzülmek basittir. Futbolu neden bu kadar çok sevdiğimiz basittir.
Futbol ölüm kalım meselesi değildir, bundan çok daha önemlidir demiş zamanında Bill Shankly.
Futbol 10 yaşında bir çocuğun formasını baş ucuna koyarak yatağında uyumadan sabah okula gitmeyi beklemesidir. Bunu ne ölümle ne kalımla anlatabilirsiniz bu her ikisinden de çok daha önemlidir.
Videoyu izlediğim günden beri yazmak isteyip de yazamadığım bu yazıyı yazmama bir anlamda ön ayak olan, futbol neden sevdiğimiz sorusunun cevabını bambaşka bir yoldan veren fotoğrafı da yeri gelmişken paylaşmak istiyorum. Salih Uçan, Fenerbahçe'nin genç yeteneği. Yeteneğini biliyorduk, insanlığını da gösterdi sağ olsun. Rusya Türkiye U20 maçında, sakatlanan arkadaşını sırtlamış götürüyor...
